Boję się.

Niektórych ludzi da sie poznać po tym co robią. Można ujrzeć ich prawdziwą naturę w czymś co kochają. Widząc moje opowiadania, możesz poznać prawdziwą mnie. Niestety widzisz tylko zarys tego jaka jestem. Widzisz tnącą się nastolatkę, która żyje problemami. Prawda jest inna. Nie dstrzegasz jej, bo opowidania mówią co innego. Tylko wchodząc w głąb ich, dojrzysz, że tak naprawdę sie boję. Boję się życia, boję się śmierci. Boję się zakochać. Opowiadania mówia o osobie, która boję sie stać. Moje zycie to jeden wielki strach. Jesli zagłebisz się w tym co piszę, dojrzysz ten strach. Jeśli Ci się udało, to możesz być dumny. Znasz mnie. Wiesz jaka jestem, gdy cierpię. Wtedy się boję. Jesli sama Ci pokazałam jaka jestem, wiedz, że bezgranicznie Ci zaufałam. Zaufałam, pokazałam kim jestem, podzielilam się cierpieniem. Włożyłam Cię do własnego serca, które w każdym momencie może runąć. W każdym momencie może pokonać je strach. Proszę, dbaj o nie i nie zrań mnie.